Τα Καλύβια Θορικού, ή Καλύβια Κουβαρά, ή Εννέα Πύργοι κατά τους υστεροβυζαντινούς χρόνους και τους χρόνους της Λατινοκρατίας – τότε ακόμα που το χωριό βρισκόταν χτισμένο στο Πάτημα και πριν το ξεθεμελιώσουν οι επιδρομείς και οι κατακτητές – είναι το τελευταίο αρβανιτοχώρι στη νότια πλευρά του Μεσογείτικου κάμπου.
Κτισμένο, κατά τους νεωτέρους χρόνους, από Κουβαριώτες που είχαν τα περιβόλια και τα ποτιστικά τους στα μπαλκάμια της περιοχής κι οι οποίοι έχτιζαν τις καλύβες τους εκεί προκειμένου να διανυκτερεύουν τον καιρό του φυτέματος και τις εποχές της συγκομιδής – εξ ου και το όνομα Καλύβια – διαδραμάτισε τον δικό του, ιδιαίτερο ρόλο στην τοπική μας ιστορία.
Άνθρωποι εργατικοί και φιλοπρόοδοι οι κάτοικοι του, κατάφεραν να στήσουν τα νοικοκυριά τους και να φτιάξουν τις ζωές τους σε πείσμα όλων των αντιξοοτήτων που τους έτυχαν, όπως εκείνος ο νυχτερινός βομβαρδισμός, κατά τη διάρκεια της κατοχής, από συμμαχικό αεροσκάφος που ακολουθώντας τη νύχτα τους προβολείς ενός φορτηγού φορτωμένου σταφύλια νόμισε ότι ανακάλυψε γερμανική βάση ανεφοδιασμού και βομβάρδισε το ανυποψίαστο χωριό προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.
Σήμερα που τα Καλύβια αποτελούν ένα διευρυμένο δήμο, με όμορφα σπίτια, μεγάλους δρόμους, πλήθος από ταβέρνες και μαγαζιά κάθε είδους, σήμερα που τείνουν να μην θυμίζουν σε τίποτε το χθες του τόπου, σας καλούμε σε ένα ακόμα ταξίδι στα Καλύβια του χθες, με τα παλιά μικρά σπιτάκια τους και τις στενές τους ρούγες με τις σκεπαστές ντεραυλές και τα πεζούλια, τις μουριές και τις περγκουλιές σε κάθε αυλή, τις τόσο νοσταλγικές για όσους προλάβαμε αυτήν την όμορφη εποχή της απλότητος.
Δημήτρης Μαντάλας
Be the first to comment on "Τα Καλύβια στα παλιά χρόνια"