Η κωμωδία Επιτρέποντες ανήκει πιθανώς στην όψιμη παραγωγή του Μενάνδρου. Τον τίτλο έδωσε στο έργο η σκηνή της διαιτησίας στη δεύτερη πράξη.
Απόδοση – Σκηνοθεσία – Σκινηκά – Κοστούμια: Σπύρος Κολιαβασίλης
Θεατρολόγος: Σοφία Γκίτζου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιάσονας Σωφρόνης
Παίζουν οι Ηθοποιοί Αλφαβητικά:
Σοφία Γκίτζου, Θεοδώρα Κουτρούμπα, Καλυψώ Συλλελόγλου, Θανάσης Τσόδουλος, Βασίλης Τσούμας, Γιάννης Φιλίππου, Νάνσυ Χρυσικοπούλου.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Αναγεννησιακός Πύργος Βραυρώνας. > Σάββατο 21 Ιουλίου 2018 – 18:30
Αναγεννησιακός Πύργος Βραυρώνας. > Κυριακή 22 Ιουλίου 2018 – 18:30
Θέατρο Σάρας Μαρκοπούλου. > Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018 – 21:00
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ
Ο Μένανδρος είναι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας, την περίοδο που ξεκινά με τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323 π.Χ.). Η καριέρα του, εκτείνεται από το 321 μέχρι τον θάνατό του το 292 π.Χ.. Στο διάστημα αυτό έγραψε πάνω από εκατό έργα, τα οποία του έφεραν λαμπρή μεταθανάτια φήμη, αλλά λίγες μόνο νίκες στους δραματικούς αγώνες εν ζωή.
Το έργο του Μενάνδρου ήταν σχεδόν παντελώς χαμένο μέχρι το τελευταίο τρίτο του 19ου αιώνα. Οι Επιτρέποντες βρέθηκαν σε αιγυπτιακούς πάπυρους, που ανακαλύφθηκαν στα 1905 από το Γουσταύο Λεφέβρ, στα ερείπια της αρχαίας Αφροδιτόπολης (σήμερα Κόμ Ισχάου) της Αιγύπτου. Ωστόσο πολλοί στίχοι είχαν βρεθεί κι από παλαιότερες πηγές.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δυο δούλοι, ο βοσκός Δάος, που βρήκε στο δάσος ένα έκθετο παιδί, και ο καρβουνιάρης Σύρος, στον οποίο ο βοσκός έδωσε το παιδί για να το αναθρέψει, ερίζουν για τα αντικείμενα που βρέθηκαν με το παιδί και είχαν τοποθετηθεί από τη μητέρα του, για να είναι δυνατή στο μέλλον η αναγνώριση (γνωρίσματα). Ο άνθρωπος που ορίζουν ως κριτή (=ἐπιτρέπουσιν) ο γέρο – Σμικρίνης, είναι κατά τύχη και χωρίς να το γνωρίζει παππούς του παιδιού, αφού είναι πατέρας της Παμφίλης, της μητέρας του παιδιού, η οποία το είχε εκθέσει, επειδή ήταν καρπός του βιασμού της από έναν άγνωστο κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής γιορτής. Στο τέλος θα αποκαλυφθεί ότι ο τότε άγνωστος ήταν ο μετέπειτα σύζυγός της Χαρίσιος.
ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΚΑ
Η κλασική Ελλάδα τελειώνει με την εισβολή των Μακεδόνων. Οι Μακεδόνες ήταν ένα καινούργιο γένος, λειτουργούσε με στρατοκρατικό καθεστώς αλλά ήταν ανοιχτό στους νέους καιρούς, στον εμπλουτισμό των γνώσεων τους. Ο Μ. Αλέξανδρος πεθαίνει, η επικράτεια μοιράζεται κι ένας νέος κύκλος πολιτικών αναταραχών αλλάζει το πολιτικό σκηνικό στην Αθήνα. Η Αθήνα δεν είναι πια το λίκνο της Δημοκρατίας. Οι θεσμοί, ο πολιτισμός και το θέατρο βιώνουν πτώση. Η εγκαθίδρυση του ολιγαρχικού καθεστώτος δεν επιτρέπει πια την πολιτική και κοινωνική σάτιρα. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι καλλιτέχνες εφεύραν νέα είδη, το μίμο, τον παντόμιμο, τις παρωδίες. Ο Μένανδρος υπήρξε ο γενάρχης αυτής της νέα στροφής, κυριότερος εκπρόσωπος της Νέας πια Κωμωδίας. Η Νέα Κωμωδία δέχεται την επίδραση της ευριπίδειας τραγωδίας και αποτελεί ένα εντελώς νέο είδος θεάτρου. Οι θεατρικοί χώροι αλλάζουν, το ίδιο και η σκηνική παρουσία των ηθοποιών. Οι βιασμοί γυναικών, η έκθεση παιδιών και αναγνωρίσεις αποτελούν τα κυρία χαρακτηριστικά της θεματολογίας της Νέα Κωμωδίας και φέρουν τις ρίζες τους στον Ευριπίδη. Οι πολίτες της Νέα Κωμωδίας αυτονομούνται, δεν βασίζονται πια στην οικογένεια, σέβονται την ατομικότητα. Ταυτόχρονα είναι φιλήδονοι, η Αθήνα του Μένανδρου έχει γεμίσει νόθα παιδιά. Ο άνθρωπος πια δεν είναι πολιτικό ον, όπως στον Αριστοφάνη, η κατάρρευση της πόλης-κράτους συμπαρέσυρε και τις ιδεολογίες. Ο Μένανδρος γράφει για τον αστικό κόσμο της Αθήνας. Ήρωες και ηρωίδες του αρχαίου θεάτρου δίνουν τη θέση τους στις εταίρες, τους μάγειρους και τους δούλους. Η ανυπαρξία των θεσμών οδηγεί σε ένα κόσμο χωρίς θεούς. Οι χαρακτήρες του Μένανδρου αφήνονται πια στην Τύχη, τη νέα θρησκευτική δύναμη της Ελληνιστικής εποχής. Ο Μένανδρος αποτέλεσε τον πρώτο ηθολόγο του παγκόσμιου θεάτρου. Εφεύρε το τυπικό σκηνικό που φτάνει μέχρι τον Καραγκιόζη. Ύφος ιλαρό και γλώσσα Αττική. Η δραματική πλοκή μελετημένη και το κωμικό στοιχείο προκύπτει απ’ τα αναπάντεχα και τις παρανοήσεις. Το ευρωπαϊκό θέατρο όπως το γνωρίζουμε το έφτιαξε ο Μένανδρος και τα ειρωνικά δράματα του Ευριπίδη.
Σοφία Γκίτζου
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Αρχαία κωμωδία χωρίς χορό. Αρχαία κωμωδία χωρίς μεγάλα θέματα, κοινωνικά ή πολιτικά. Ο Μένανδρος υπήρξε ο πρώτος που εισήγαγε στην δράση και στην θεματολογία των έργων του, το ανθρώπινο, την κατάσταση. Είναι σαν να περάσαμε στην εποχή του μικροσκόπιου. Μιας και κάθε πραγματικότητα, που είναι το γενικό, συντίθεται από τις μικρότερες πραγματικότητες των ανθρώπων, που είναι το ειδικό. Επηρεασμένος από τον Ευριπίδη, που έκανε τους ήρωες πιο ανθρώπινους, εξέλιξε την λογική του δράματος, εστιάζοντας παράλληλα στην γειτονιά, στα του οίκου… εν δήμω. Και πάνω του πάτησε όλη η μεταγενέστερη θεατρική γραφή μέχρι την αναγέννηση και το σύγχρονο θέατρο.
Έχοντας την ευθύνη της απόδοσης, εκτός από τη σκηνοθεσία, καθώς και των κοστουμιών και της σκηνογραφικής επιμέλειας, νιώθεις πολλές φορές πως είσαι κυρίαρχος του τελικού αποτελέσματος. Έχεις τον έλεγχο της τελικής αισθητικής της παράστασης, στον απόλυτο βαθμό.
Κάθε άλλο βέβαια. Σαφώς δίνεις ένα πιο καθαρό στίγμα για αυτό που έχεις εμπνευστεί, αλλά ταυτόχρονα αισθάνεσαι ακόμα πιο μικρός, μπροστά στην συνολική ευθύνη που έχεις προς το κοινό. Και η ευθύνη αυτή δεν μοιράζεται, είναι όλη δική σου. Για το λόγο αυτό, με ταπεινότητα συμπληρώθηκαν τα κενά του κειμένου και γράφτηκαν τα μικροσκοπικά χορικά, με απλότητα αντιμετωπίστηκε το εικαστικό κομμάτι της παράστασης, για να αναδειχτεί ο λόγος, τον οποίον και η σκηνοθεσία προσπάθησε να υπηρετήσει.
Σπύρος Κολιαβασίλης
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΙΑΚΤΟΙ
Το Θέατρο ΠΕΡΙΑΚΤΟΙ ιδρύθηκε το 1996 στο Μαρκόπουλο Αττικής.
Έχει στο ενεργητικό πάνω από 50 συνολικά θεατρικά έργα. Εκτός της Κεντρικής Σκηνής λειτουργεί και η Παρά\\η\η Σκηνή, με έργα σύγχρονου ρεπερτορίου καθώς και Παιδική Σκηνή η οποία παρουσιάζει έργα για παιδιά σε σχολεία και συλλόγους.
Στους κόλπους του έχει δημιουργήσει 7 θεατρικά εκπαιδευτικά εργαστήρια για όλες τις ηλικίες.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα των Περιάκτων (www.periaktoi.gr).
Be the first to comment on "Το Θέατρο ΠΕΡΙΑΚΤΟΙ, παρουσιάζει την κωμωδία του Μένανδρου: Επιτρέποντες"