Ένα ακόμα ηρωικό πολεμικό αρβανίτικο τραγούδι που αφηγείται τον θάνατο του Καπετάν Θωμά, του πρώτου παλληκαριού, στον πόλεμο.

Το μοτίβο γνωστό, επικό κι ηρωικό: ο λαβωμένος βαριά πολεμιστής καλεί τους συντρόφους του να μην τον αφήσουν κάτω στον κάμπο αλλά να τον πάρουν στη ράχη και να τον βγάλουν πάνω στα βουνά, για να τον φαν τα κοράκια. Κι αν τους ρωτήσει η μάνα του, τι έγινε το παιδί, να μην της πουν ότι σκοτώθηκε, αλλά να της πουν ότι παντρεύτηκε πάνω στα βουνά.

Τη μολυβένι σφαίρα, το βόλι πήρε γυναίκα και τα κοράκια ήρθαν για συμπεθέροι να τον φάνε. Ένα καθαρά αρβανίτικο βαϊτίμι, ένα λεβέντικο αντρίκιο μοιρολόι, που θυμίζει έντονα το Βλάχικο άσμα “Φιτσιόρι ντιτ Σαμαρίνα”, το γνωστό ως Παιδιά της Σαμαρίνας.

Κωνσταντίνος Τσοπάνης