Αγία Παρασκευή στο Γήπεδο

Στην ανατολική πλευρά του Δημοτικού Γυμναστηρίου του Μαρκόπουλου, είναι κτισμένο το εκκλησάκι της αγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευής. Το εκκλησάκι της αγίας Παρασκευής, που έχει εξωτερικές διαστάσεις 6,25 x 2,90μ. συμπεριλαμβανομένης και της κόγχης του ιερού, ανήκει στον τύπο της απλής, μονόκλιτης βασιλικής με αμφίκλινη στέγη, που την σκεπάζουν παλιά κεραμίδια. Την εκκλησία την διακρίνει η ασυμμερτρία, η προχειρότητα, η βιασύνη, η αφρόντιστη κατασκευή.

Ο ναός της αγίας Παρασκευής παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τους άλλους ναούς της περιοχής π.χ. άγιο Δημήτριο Ντάγλα, Παναγία Κουτάλα, άγιο Αθανάσιο κ.α., μόνο που είναι ο πλέον αφρόντιστος στη δομή του απ’ όλες τις άλλες. Προφορική παράδοση που έφτασε μέχρι τις μέρες μας, μας πληροφορεί πως η περιοχή αυτή ήταν ιδιοκτησία κάποιας πλούσιας Παρασκευής, η οποία είχε νόθο παιδί. Η περιφρόνηση της κλειστής κοινωνίας του χωριού την οδήγησε να γίνει μοναχή και να έρθει να μονάσει στον τόπο που σήμερα είναι κτισμένη η εκκλησία της αγίας Παρασκευής. Ο ναός της αγίας Παρασκευής χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφειακός του συνοικισμού Ντάγλα.

Ο βίος της της Αγίας

Η Αγία Παρασκευή ή Παρασκευή Αθληφόρος θεωρείται προστάτιδα των ματιών. Έζησε στη Ρώμη κατά το 2ο αιώνα και υπέστη μαρτυρικό θάνατο επί ημερών του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου. Γεννήθηκε σε προάστιο της Ρώμης επί αυτοκρατορίας του Αδριανού (βασιλεία 117-138 μ.Χ). Το όνομά της, της αποδόθηκε λόγω της ημέρας Παρασκευής, κατά την οποία γεννήθηκε. Η ανατροφή της από μικρή ηλικία έγινε βάσει χριστιανικών αρχών.

Σε ηλικία 20 ετών έμεινε ορφανή και από τους δυο γονείς, γεγονός που την κατέστησε κληρονόμο σημαντικής περιουσίας, την οποία και εκποίησε, διαθέτοντας τα χρήματα σε φτωχούς και ασθενείς. Ασχολήθηκε εντατικά με την ιεραποστολή, στην πόλη της Ρώμης και την ευρύτερη περιοχή, διδάσκοντας τον Χριστιανισμό κατ-οίκον σε ανθρώπους αδύναμων κοινωνικά ομάδων. Η δράση της έγινε γνωστή στους Ρωμαίους και κλήθηκε σε απολογία από τον αυτοκράτορα Αντωνίνο.

Ο αυτοκράτορας της ζήτησε να αρνηθεί την θρησκεία της και στην προσπάθειά του να την πείσει, της προσέφερε διάφορα ανταλλάγματα. Η Αγία απέρριψε την πρόταση, οδηγήθηκε σε βασανιστήριο (της φόρεσαν πυρακτωμένη περικεφαλαία στο κεφάλι) και στη συνέχεια στη φυλακή, όπου πέρασε ένα διάστημα στην απομόνωση. Έπειτα κλήθηκε ξανά να αλλαξοπιστήσει και αφού δεν έδειχνε να μεταπείθεται, ο Αντωνίνος διέταξε το βασανισμό της μέχρι θανάτου.

Τα αγιογραφικά στοιχεία αναφέρουν, ότι για να την θανατώσουν την οδήγησαν μέσα σε ένα μεγάλο καζάνι με καυτό λάδι, αλλά εκείνη παρέμεινε ζωντανή. Ο Αντωνίνος, αδυνατώντας να το πιστέψει, θέλησε να προσεγγίσει το καζάνι ο ίδιος με σκοπό να διαπιστώσει τι συμβαίνει. Πλησιάζοντας όμως, από τον ατμό ή από κάποια άλλη αιτία, τραυματίστηκαν τα μάτια του με αποτέλεσμα να τυφλωθεί. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Παρασκευή, τον θεράπευσε με θαυματουργικό τρόπο και έτσι ο Αντωνίνος την άφησε ελεύθερη να επιστρεψει στο έργο της.

Μετά από χρόνια ο Αντωνίνος πέθανε και στη διαδοχή του ο Μάρκος Αυρήλιος, εξαπέλυσε νέο διωγμό κατά των χριστιανών, με την Αγία να συλλαμβάνεται ξανά. Σύμφωνα -και πάλι- με τα όσα λέει η αγιογραφία, ο ίδιος ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή στους έπαρχους Ασκληπιό και Ταράσιο να τη βασανίσουν. Ο πρώτος την έριξε σε χώρο που φυλάσσονταν φίδια, τα οποία όμως πέθαναν όταν την πλησίασαν και έτσι ο δεύτερος αποφάσισε να την αποκεφαλίσει.

Το όνομα και η μνήμη της τιμούνται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 26 Ιουλίου.

« από 2 »